Η ιδρυτική διακήρυξη

(συνέχεια από την πρώτη σελίδα)

... με μίμηση ή αντιγραφή, σε κάθε τι επαναλαμβανόμενο: ενέργεια, σκέψη-διαλογισμό, συνθήκες κτλ, η οποία προσαρμογή μπορεί να είναι ενστικτώδης, με μίμηση ή αντιγραφή, ακόμα και προγραμματισμένη - αλλά ασυναίσθητα.

Διαβλέπουμε μια ουσιαστική διαφορά της Τυποποίησης, που δημιουργήθηκε παράλληλα με την βιομηχανοποίηση, από την αρχέγονη προτυποποίηση. Η Βιομηχανική Τυποποίηση στόχευε, με τα παράγωγα της, τους σταθερότυπους (Standards ή Norms) και τους κανονισμούς, αρχικά σε δραστηριότητες παραγωγικές, στη δημιουργία προϊόντων με κύριο χαρακτηριστικό τη σταθερότητα στις ιδιότητες, στις μορφές και στις διαστάσεις. Η εφαρμογή της παράγει στοιχεία που έχουν πρακτική εφαρμογή, συνήθη, τον μέσο όρο.

Η Τυποποίηση, παρ' όλο που στοχεύει στη σταθερότητα, δεν παραμένει σταθερή αλλά μεταβάλλεται ακολουθώντας τις επιταγές της εποχής και τις ανάγκες του μέσου όρου. Δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των μηχανών κυρίως και όχι του ανθρώπου. Η προτυποποίηση αντίθετα δημιουργεί πρότυπα και κανόνες ως ιδανικά, ως τέλεια στοιχεία προς μίμηση και όχι οπωσδήποτε προς αναπαραγωγή. Οι αρχές της παραμένουν σταθερές διότι πηγάζουν από την ανθρώπινη φύση και εξυπηρετούν κυρίως τις ανάγκες του ανθρώπου.

Διαπιστώνουμε ότι η Τυποποίηση εξελίσσεται καλύπτοντας με σταθερότυπους και κανονισμούς πεδία σχετικά με την ανθρώπινη φυσική και ψυχική άνεση, ευεξία και υγεία, υποκαθιστά δε την προτυποποίηση στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Έτσι πλέον σήμερα η τυποποίηση διαμορφώνει τους ανθρώπινους χαρακτήρες, τις ανθρώπινες κοινωνίες, τις παγκόσμιες σχέσεις, από διαφορετική όμως από την προτυποποίηση αφετηρία.

Έχουμε την πεποίθηση ότι η προτυποποίηση πρέπει να διαμορφώνει τους ανθρώπινους χαρακτήρες, τις ανθρώπινες κοινωνίες, τις παγκόσμιες σχέσεις, εμπλουτισμένη με την εμπειρία της τυποποίησης, και προσαρμοσμένη στο σύγχρονο εύρος των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Πιστεύουμε ότι με την εφαρμογή της προτυποποίησης μπορεί να επιτευχθεί ο εξορθολογισμός στην Ελλάδα. Μοχλός για την επίτευξη του στόχου αυτού είναι ο εθνικός φορέας προτυποποίησης ο οποίος πρέπει να έχει τη μορφή και τη θέση ενός εθνικού επιχειρησιακού κέντρου και μιας κεντρικής δεξαμενής αμφίδρομης πληροφόρησης.

Εμείς ως Έλληνες επιστήμονες (και ως επιστήμονες νοούνται όσοι ασχολούνται ή έχουν ασχοληθεί επιστημονικά με την προτυποποίηση και την τυποποίηση) προτιθέμεθα να εργαστούμε για να διαδοθούν και να επικρατήσουν οι θέσεις αυτές, ώστε έχοντας παγκόσμια εφαρμογή να επιτρέψουν στην ανθρωπότητα να δημιουργεί και να διαβιώνει σε ένα πρότυπο περιβάλλον.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Επιστήμη (από το ρήμα επίσταμαι = γνωρίζω) θεωρούνταν στην αρχαιότητα η «βέβαιη γνώση» και αναφέρονταν σε αντιδιαστολή με τη γνώση της δοξασίας (από το δόξα = γνώμη), δηλαδή την υποκειμενική άποψη. Άρα η επιστήμη προϋποθέτει επιβεβαίωση, τεκμηρίωση και συναίνεση - κοινή αποδοχή. Στην Πλατωνική διδασκαλία περί της «επιστήμης», επιστήμη θεωρείται πάσα ενασχόλησις ήτις υπερβαίνει τα στενά όρια της αλόγου εμπειρίας. Ο Αριστοτέλης δίδαξε την «αληθή επιστημονική γνώση». Οι άνθρωποι, σύμφωνα με τη διδασκαλία του, αποκτούν την επιστήμη από γνώση, έδωσε δε τον ορισμό της «επιστήμης» και τους, προαπαιτούμενους της, ορισμούς της «απόδειξης» και του «συλλογισμού». Έκανε δηλαδή διάκριση της επιστημονικής γνώσης που είναι πάντοτε αληθής, της δόξας που άλλοτε είναι και άλλοτε δεν είναι και της σοφιστείας που ποτέ δεν είναι αληθής. Ορίζει ότι «απόδειξη είναι ο επιστημονικός συλλογισμός», ή το συμπέρασμα του επιστημονικού συλλογισμού. Ότι τελικά επιστήμη έχουμε, όταν γνωρίζουμε την αιτία για την οποία έκαστον πράγμα υπάρχει και ότι αυτή είναι η αιτία αυτού του πράγματος και ότι το πράγμα αυτό είναι αδύνατο να υπάρχει κατά άλλο τρόπο.

Στη διαδρομή των αιώνων η επιστήμη άλλοτε ελήφθη και εφαρμόσθηκε ορθά, άλλοτε εσφαλμένα, και άλλοτε παραγκωνίσθηκε και αποσιωπήθηκε. Όπου, όταν και όσο χρησιμοποιήθηκε και εφαρμόστηκε σωστά, απάλλαξε από την ψευδογνώση, τις προλήψεις τις δεισιδαιμονίες, τις σοφιστείες και τα ψευτοδιλήμματα.